De nieuwe tweede WEG-etappe van de LCMT-cyclo belooft meer dan prachtig te worden. Ik reed op zondag 19 februari de volledig nieuwe stukken in vanaf Vielsalm tot voorbij Sank-Vith. Omdat ik mijn lus richting auto met 10 km moest vol zien te maken, legde ik welgeteld 72 km af, waarvan dus een goede 60 km van het officiële parcours. Wetende dat de startfase voor de XL-afstand eerst richting La Roche en de fameuze Col d'Haussire gaat - een stuk dat ons ruimschoots bekend is - wilde ik vooral 'voelen' wat de zone richting Oostkantons te bieden heeft. Een keer de eerste vlakke 8 km na Vielsalm achter de rug is dat heel wat. De Côte de Wanne bijvoorbeeld. Bekend van Luik-Bastenaken-Luik gaat die temidden een prachtig landschap (heerlijke ochtendzon die zondag) fluks omhoog. Stukken tot 15% maar doorgaans tussen de 8 à 10% bergop. Op de top bij het kerkplein viel mijn oog ook op het WO II-herdenkingsmonument waarin de Amerikaans-Belgische vriendschap bekrachtigd staat. 

Monument ter ere van de Amerikaanse paracommando's zowaar dat mij inspireerde om parachutegewijs naar beneden te duiken langs de andere kant van de 'berg'. De vriespunt-temperatuur zorgde er wel voor dat ik het hoofd voldoende koel hield om zeker in de bochtenrijke afdaling géén risico te nemen. Een maximale daalsnelheid van 'slechts' 58 km/u zag ik even later op mijn GPS-scherm. Opgepast dat je niet pardoes door rijdt naar Stavelot. In een bocht naar links gaat het parcours immers rechtdoor, een nog iets smallere weg in richting Hénomont. In de winter niet altijd toegankelijk vanwege de sneeuw. Maar eind februari zag ik enkel langs de boorden van de weg nog wat restsneeuw. De weg - steil omhoog alweer - was goed berijdbaar. Helemaal warm gedraaid bereikte ik de top waar enkele huizen dus dat dorp vormen. Linksaf de bredere asfaltweg op zette ik koers naar Stavelot. Ook hier weer een technische, felle afzink op het einde. Met het zout nog op de weg, geen gekke toeren uithalend. In mei zal er van ijs natuurlijk géén sprake meer zijn.
 

Net voordat je linksaf de huizenrij van zuidelijk Stavelot binnenrijdt, moet je een haakse bocht naar rechts nemen. Op die manier ontwijken we de 'bewoonde wereld' en volgde een prachtige natuurweg, op zeker ogenblik ook naast zo'n typische torenhoge rotswand met links majestueus uitzicht over de vallei richting Malmédy. Ik stak de autosnelweg richting Luxemburg of Verviers (al naargelang) over in Villers-Beaumont en bereikte zo Bellevaux. In minder dan 35 km heb ik zowaar 860 hoogtemeters verteerd. Ter vergelijking: tegen dat ik het parcours in de buurt van Hinderhausen/Commanster verlaat zullen er nog maar 400 hoogtemeters bijkomen. Anders gezegd, een keer we ons in die Oostkantons bevinden blijft de weg wel op en neer gaan, maar zijn de lange en steile beklimmingen achter de rug. 

De Vennbahn bijvoorbeeld, die we afwisselend nemen tussen Waimes en St.-Vith is een heerlijke en exclusieve fietsersweg. Wel uitkijken bij alle oversteekplaatsen, waar een soort barrière ervoor zorgt dat je er wel netjes door kunt, maar wel mits kleine slalombeweging. Doordat we die Vennbahn slechts afwisselend gebruiken (twee keer in feite) blijft het parcours lekker variëren. Ik genoot alvast van dat bruggetje waar ik de Amblève overstak. Ergens tussen Ondenval en Iveldingen. Maar hét nature moment moest toen nog komen. Ik was alweer de autosnelweg overgestoken nabij Rodt wanneer ik midden het veenwoud tussen de reeën blijk te fietsen. Ze huppelden letterlijk voor mijn fiets de weg over, hun grijsbruine wintervacht met sneeuwwit - best grappig - achterwerk! Omdat de benen nog in winter-rodage waren, kwam het keerpunt waar ik het parcours moest verlaten behoorlijk op tijd. Niet vergeten dat er gisteren ook ruim vijf uur in het zadel werd gemountainbiket voor wat het LCMT-mtb aspect betreft. Dat en een acute rugpijn (wordt zaak om die te verhelpen de komende weken!) maakte dat ik na iets meer dan drie uur fietsen terug aankwam bij mijn wagen in Vielsalm. Een flink stuk wijzer én enthousiast over dit deel van het parcours dat de LCMT-CYCLO-rijders op 26 mei wacht!